Sálin á flakk?

Nú langar mig að segja eina yfirnáttúrulega sögu tengda Ketilási (óbeint).  Ég var í vegavinnu sumurin 1981 og 1982.  Það var m.a. verið að leggja nýjan veg fyrir Mánárskriður (Mánaðarskriður eins og Inga á Eyri kallaði þær). Það var árið 1981 að skúrarnir voru í lægðardragi milli Mánárskriðanna og Almenningsnafar.  Í dálitlu vari frá þjóðveginum.  

Þetta sumar kom sprengisérfræðingur til að sprengja fyrir nýja veginum en það var verið að lækka  hann og gera hann þægilegri yfirferðar en hann var eins og margir muna lagður í sneiðing upp og niður snarbrattar hlíðarnar. Ekkert ósvipað og Ólafsfjarðarmúlinn bara styttri vegalengd.Sprengisérfræðingurinn sagði okkur sögur af yfirnáttúrulegri reynslu sem hann hafði orðið fyrir í starfi sínu.  M.a. frá því að huldufólk heimsótti hann og gerði hnum grein fyrir afleiðingum þess ef það yrði sprengt þar sem það bjó.

Eina helgina sem oftar var farið á ball á Ketilási.  Þannig var að það var frí um helgar og flestir fóru heim til sín.  Sprengisérfræðingurinn var að sunnan og hélt því til í skúrunum yfir helgina.  

 

Ég var bílstjóri þetta föstudagskvöld.  Ballið var búið klukkan tvö og fljótlega tókst mér að smala samferðafólkinu inn í bílinn.  Þegar við svo ókum fram hjá skúrunum klukkan tíu mínútu í þrjú varð mér hugsað til sprengisérfræðingsins og sagði við fólkið í bílnum en það vann ekki með mér í vegavinnunni "það er einn maður í skúrunum og það væri nú nógu gaman að hrekkja hann pínulítið"  en keyrði bara áfram án þess að stoppa og skilaði þeim sem með mér voru heim og hélt svo heim til mín.

Þegar ég svo mætti til vinnu á mánudagsmorgni var sprengisérfræðingurinn fyrsti maður í morgunmat og spurði mig með hálfgerðu þjósti, "hvað varst þú að gera hér aðfarnótt laugardagsins?"  

"ÉG, ég kom ekkert við sagði ég en ég keyrði framhjá".  

"Þú sviptir upp hurðinni á skúrnum mínum og horfðir á mig skellihlæjandi" sagði hann "og svo varstu rokin".  

"Klukkan hvað var þetta?" Spurði ég. 

"Klukkan tíu mínútur í þrjú " svaraði hann.

 

Kveðja, Ippa 

Athugasemdir

[Hulda Margrét Traustadóttir, 17.2.2008 kl. 14:59]

Segið svo að yfirnáttúrulegir hlutir eigi sér ekki stað.......